ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Εσένα θα γιορτάσουμε, Μάνα Παναγία,
των μανάδων Μάνα, των παιδιών μας Μάνα!
Τ’ ασημένιο Σου κόνισμα, σ’ ασπροκέντημα πάνω
ακουμπάμε.
Κι ένα γύρω λαμπάδες στων παιδιών μας το μπόϊ…
Κι ότι χαρίσανε σε μας –γιορτή της μάνας σήμερα –
στο ξύλινο περβάζι της εικόνας Σου
τ’ αφήνουμε.
Λεμονανθούς μαγιάτικους, μ’ ευχές απ’ την καρδιά του κόσμου.
Τον καϋμό όσων μάνα δεν χόρτασαν.
Την απελπισιά κείνων που την πότισαν πίκρα.
Όλα στα πόδια Σου απιθώνουμε εμείς,
της γης οι μάνες, Μάνα τ’ ουρανού…
Στο στήθος μας κατάσαρκα κόσμημα, η μορφή Σου!
Πώς μπορεί να ‘ναι αλλιώς;
Άλλος ποιος να το ξέρει πώς χτυπούν,
πώς ριγούν και το πώς γονατίζουν οι καρδιές των μανάδων;
Στην ίδια γη περπάτησες με μας,
Μαρία της Ναζαρέτ κι ήταν όμοια τα πόδια Σου
με τα δικά μας…
Οι δουλειές των σπιτιών μας, καμωμένες
απ’ τ’ άγια Σου δάχτυλα,
χάσαν την ταπεινότητά τους.
Άγιασες το μαγείρεμα, το μπάλωμα,
το στρώσιμο του κρεβατιού…
Άγιασες το νανούρισμα, περνώντας το απ’ τα χείλια Σου
σ’ ύμνους χερουβικούς…
Κι ως θα γιορτάζουμε συναγμένες κοντά Σου
πες μας, Μητέρα, τα μυστικά Σου ψιθυριστά…
Για την καθαρότητα και την υποταγή.
Για την καρτερία, πες μας…
Τη μεγαλωσύνη της σιωπής και της προσευχής το έργο…
Δείξε σε μας τις μάνες, Παναγία Μητέρα,
πώς κρύβεται κατ’ από μια πουκαμίσα,
μια καρδιά τρυπημένη από ρομφαία…
Στείλε έναν αρχάγγελο, να Σου κομίσει
το μήνυμα των μανάδων, Μάνα Παναγία,
των μανάδων Μάνα, των παιδιών μας Μάνα!
Ναυσικά Ιεσσαί-Κασιμάτη
Ποιήτρια
Από την ποιητική συλλογή «Με λένε Μάνα»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΤΗΝΟΣ» – Αθήνα 1991