Βρισκόμαστε για μια ακόμη φορά στα πρόθυρα της μεγάλης και κοσμοσωτήριας γιορτής των Χριστουγέννων. Η σκέψη μας , η φαντασία, ο στοχασμός μας αγκαλιάζει τη φάτνη, τους Ποιμένες, τους Μάγους, τον Αστέρα, τους Αγγέλους, τον Αγγελικό ύμνο.
Ο Κύριος πριν έλθει στη γη μας ήταν ο μεγάλος Αναμενόμενος. Μια πονεμένη και ταλαιπωρημένη ανθρωπότης, πληγωμένη θανάσιμα από τα φαρμακερά βέλη της αμαρτίας, περίμενε εναγωνίως την εξ’ ύψους επίσκεψή Του. Και όταν «ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμου, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν».(Γαλ. δ 4).
Ο Παντοκράτωρ Λόγος του Θεού, που υπάρχει προ των αιώνων, γεννιέται τώρα κατά σάρκα. Τοποθετείται στη φάτνη σαν βρέφος και γίνεται ορατός από ανθρώπινα μάτια. Εκείνος που κρατά το παν και σφίγγει στη χούφτα Του το σύμπαν, περιβάλλεται με μικρά σπάργανα. Η γη πνιγμένη μέσα στο πνευματικό σκοτάδι, μέσα στην πνευματική της φτώχεια, δεν είχε να προσφέρει κατάλυμα κατάλληλο για το Θεό της!… Πήγαινε να γεννηθής στη σπηλιά, του είπε η γη. Αργύρια δεν έχεις! «Εις τα ίδια ήλθε και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον»(Ιωαν α΄ 11).
Ναι, ήλθε ο μεγάλος Αναμενόμενος. Τον είδαν οι « αγραυλούντες ποιμένες» της Βηθλεέμ. Ο άγγελος τους εμήνυσε « χαράν μεγάλην…ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστί Χριστός Κύριος». Και εκείνοι ήλθαν και βρήκαν «βρέφος κείμενον εν τη φάτνη»(Λουκ β΄10-11, 16).
Τη νύχτα της γεννήσεως Του, τον ανύμνησαν στρατιές αγγελικές με ουράνιους ύμνους και υπερκόσμιες αρμονίες(Λουκ.β΄ 13). Έπειτα Τον είδαν, Τον άκουσαν και Τον ακολούθησαν οι απλοί και φτωχοί ψαράδες της Γαλιλαίας(Α΄ Ιωαν α΄1-3). Και ομολόγησαν ότι είναι πραγματικά «ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται» (Ιωαν α΄46). Τα εγκατέλειψαν όλα και ήλθαν κοντά Του. Οι αμαρτωλοί κοντά Του γίνονται άγιοι. Ο παντοδύναμος λόγος Του ανασταίνει νεκρούς και νεκρωμένες ψυχές. Ήταν όπως πραγματικά τον περίμεναν οι άνθρωποι, Κραταιός και δυνατός, Σωτήρας και Λυτρωτής των ανθρώπων.
Και σήμερα, είκοσι αιώνες μετά τον ερχομό Του, Τον αναζητούμε με την ίδια λαχτάρα, για να μας σώσει και για να μας κυβερνήσει. Είναι ο μεγάλος μας Αναζητούμενος. Πριν έλθει ο Κύριος οι άνθρωποι έφτιαχναν αγάλματα, βωμούς και είδωλα.
Σήμερα φτιάχνουμε πυραύλους και διαστημόπλοια που διασχίζουν το στερέωμα. Αν και εξωτερικά υπάρχουν εντυπωσιακές επιτυχίες σε πολλούς τομείς,εσωτερικά ο οργανισμός της κοινωνίας παρουσιάζει συμπτώματα φθοράς, τα οποία έντονα μας προβληματίζουν. Καταρρέει η διεθνής οικονομία, καταρρέουν οι θεσμοί. Απαξιώνονται οι φορείς. Ισοπεδώνονται οι αξίες. Παντού εξαπλώνεται η σήψη.
Στο σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θέλουμε αναφορά στις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης. Τον Ευρωπαϊκό δικαστήριο αποφασίζει την καθαίρεση των χριστιανικών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους. Η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δέχονται ότι ο γάμος δεν είναι απαραίτητο να συνάπτεται μεταξύ δυο προσώπων διαφορετικού φύλου. Η διαφθορά στην πολιτική γίνεται ενδημική. Το μαύρο χρήμα διακινείται σχεδόν ελεύθερα. Η διαπλοκή πολιτικής και οικονομικών συμφερόντων έγινε καθεστώς. Το οικονομικό έγκλημα διαπράττεται ασύστολα από ανθρώπους υπεράνω υποψίας. Η μάστιγα των ναρκωτικών κατάντησε λερναία ύδρα. Η αξία της ανθρώπινης ζωής υποτιμάται συνεχώς. Οι σεξουαλικές διαστροφές δυστυχισμένων και αξιολύπητων ανθρώπων αντιμετωπίζονται ως φυσιολογικές καταστάσεις. Το εμπόριο της λευκής (αλλά και της μαύρης) σάρκας ανθεί… Αυτά δειγματοληπτικώς.
Βάσει των επιστημονικών προβλέψεων και των κοινωνιολογικών μελετών, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον, θα πρέπει να προετοιμάζεται για τα χειρότερα που έρχονται με καλπάζοντα ρυθμό. Δεν θα εξετάσουμε ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την κατάσταση. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να βρούμε τρόπους ανανήψεως και αναχαιτήσεως της ισοπεδοτικής λαίλαπας.
Είναι βέβαια διαπίστωση πολλών ότι η παγκόσμια κρίση είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσης του ανθρώπου των λεγομένων χριστιανικών κοινωνιών από το Θεό, και της έλλειψης πραγματικού ενδιαφέροντος των χριστιανών, κηρύξεως του χριστιανικού μηνύματος σ’ εκείνους που δεν γνωρίζουν (και είναι τα 2/3 της ανθρωπότητας) την Αλήθεια του Χριστού. Η εντολή του Χριστού «κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίση» δεν περιορίζεται χρονικά. Ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει «μέχρι συντελείας του αιώνος». Και αν μαθητείας χρειάζονται στις ημέρες μας και οι χαρακτηριζόμενες ως χριστιανικές κοινωνίες, πόσο περισσότερο είναι αναγκαία για τα έθνη που δεν γνώρισαν την αλήθεια του Ευαγγελίου. Χρειάζεται ενδιαφέρον αληθινό και έμπρακτο. Ασφαλώς, υπάρχουν εκείνοι, αλλά είναι ολίγοι, που έχουν αφοσιωθεί «ψυχή και σώματι»στο ιεραποστολικό έργο. Αλλά καθήκον όλων μας είναι να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας, με τον τρόπο που ο καθένας μας μπορεί, και να ερχόμεθα αρωγοί σ’ εκείνους που εκδαπανώνται στο έργο αυτό.
Μόνοι μας δεν θα καταφέρουμε πολλά πράγματα αν δεν ζητήσουμε την χάρη του Θεού, για να μας δώσει κατάνυξη, να διανοίξει τους οφθαλμούς της ψυχής μας, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι δυνατόν να εξέλθουμε από τη σημερινή κακοδαιμονία αν δεν τοποθετήσουμε κυβερνήτη της ζωής μας, το μόνο κυβερνήτη που μπορεί να απαλύνει τους πόνους μας, να στεγνώσει τα δάκρυά μας, να εξαλείψει τις αδικίες, να ξεριζώσει τα πάθη μας. Εμείς οι άνθρωποι, οι τεχνοκράτες του 21ου αιώνα, ζητάμε κυβερνήτη στα μέτρα μας. Ο μόνος ικανός να κυβερνήσει το σημερινό μας κόσμο είναι το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ, είναι ο παντοδύναμος Θεός. Ο μόνος που μπορεί να κατακτήσει τις καρδιές και να τις μεταβάλει από πέτρινες σε σάρκινες. Ο μόνος που μπορεί να ειρηνεύσει τους ανθρώπους και να φέρει την ειρήνη στη σπαρασσόμενη γη μας.
Είθε το θείο Βρέφος της Βηθλεέμ να γίνει κυβερνήτης της ανθρωπότητας, για να μη μας κυβερνάει η τυραννία, η βία, το έγκλημα, το χάος, αλλά μόνο ο Παντοδύναμος Θεός της ειρήνης, της αγάπης, της δικαιοσύνης και της χαράς.
Μαρία Καρατσάλου- Γεωργούλα
Θεολόγος