Μικρή αναφορά στις μητέρες, στις ηρωίδες μητέρες, που μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, παιδιά με κάποιες ιδιαιτερότητες. Ένα απλό άγγιγμα σε μια μερίδα μητέρων, αυτών που τους έλαχε να φέρουν στον κόσμο και να μεγαλώνουν παιδιά με κάποιες διαφορές από τα άλλα παιδιά, που καθιερώθηκε να λέγονται υγιή. Ακόμη και σ’ εκείνες που τα παιδιά τους σε κάποια στιγμή της ζωής τους έπαθαν κάποιο ατύχημα σωματικό ή ψυχικό.
(Αλήθεια, τι είναι υγεία και ποιος θεωρείται υγιής; Υπάρχουν διάφορες και διαφορετικές απόψεις για τον ορισμό της υγείας στους αρχαίους Έλληνες, στους ανατολικούς λαούς, στις θρησκείες…. Κατά κοινή ομολογία σήμερα υγιής θεωρείται εκείνος του οποίου τα μέλη είναι άρτια, τα όργανα και οι μηχανισμοί του σώματος και της ψυχής, σύμφωνα με την ανατομική, τη φυσιολογία και την ψυχολογία του ανθρώπου, λειτουργούν σωστά!)
Οι μητέρες αυτές μεγαλώνουν παιδιά που οι άνθρωποι τα ξεχώρισαν από το σύνολο, παιδιά που θεωρήθηκαν και θεωρούνται, όχι λίγες φορές, δημιουργήματα ενός κατώτερου θεού.
Είναι οι μητέρες που δεν είχαν να παλέψουν μόνο με το πρώτο ξάφνιασμα, την απορία, τα «γιατί» και «πώς» στην αναπηρία των παιδιών τους, μέχρι να συνειδητοποιήσουν τί είναι αυτό που τους συνέβη, αλλά και με πολλά άλλα μέτωπα που άνοιξαν ξαφνικά και αναπάντεχα μέσα στη ζωή τους.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, έχουν να αντιμετωπίσουν το στίγμα και την προκατάληψη της κοινωνίας, στενής ή ευρύτερης, μέσα στην οποία ζουν, ότι κάτι τις κάνει να είναι διαφορετικές… Εισπράττουν την αδιάκριτη περιέργεια συνοδευμένη με οίκτο ακόμη και την απόρριψη μαζί με τα παιδιά τους, όταν τολμούν να τα βγάλουν έξω από το σπίτι, σαν να κατέβηκαν από άλλο πλανήτη! Κι αυτό, γιατί δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση και κατάλληλη παιδεία αντιμετώπισης και συμπεριφοράς απέναντι σ’ αυτά τα παιδιά!
Δεν είναι λίγες οι φορές που και αυτό το ίδιο το συγγενικό τους περιβάλλον δεν αποδέχεται αυτά τα παιδιά, με αποτέλεσμα την πίκρα, τον πόνο, το παράπονο της μητέρας. Και πώς να αντέξει να μη λυγίζει ψυχολογικά αυτή η μάνα;
Επί πλέον, μαρτυρίες και στατιστικές δείχνουν ότι πολλές από αυτές τις μητέρες έχουν και ένα άλλο μέτωπο στο οποίο πρέπει να δώσουν τον αγώνα τους. Είναι η άρνηση του συζύγου και πατέρα του παιδιού να συμπαρασταθεί σε αυτόν τον «Γολγοθά» της. Γιατί δεν αποδέχεται την νέα κατάσταση που προέκυψε με το διαφορετικό παιδί, δεν αντέχει την απόρριψη από τους άλλους, δεν έχει αποθέματα ψυχικής δύναμης και αντοχής, δεν δέχεται βοήθεια, με συνέπεια να αδρανεί, να μη συμμετέχει στον αγώνα της, γιατί δεν μπορεί και ίσως δεν θέλει να ξεμπερδέψει το κουβάρι που έχει τόσο μπερδέψει το μυαλό και την ψυχή του. Σε αρκετές περιπτώσεις θεωρούν την ίδια τη μητέρα υπαίτια της «συμφοράς» φτάνοντας ενίοτε στο σημείο να εγκαταλείπουν μητέρα και παιδί και να φεύγουν από το σπίτι.
Αυτές οι μητέρες κάτω από αυτό το βάρος αυτής της απρόσμενης και αυξημένης ευθύνης με τα επακόλουθά της, έχοντας να αναθρέψουν και να φροντίσουν και άλλα παιδιά στην οικογένεια συνθλίβονται ψυχολογικά με την τρικυμία των συναισθημάτων που μαίνεται μέσα στην ψυχή τους.
Και η πολιτεία μίζερη, ανήμπορη και ανεπαρκής δεν τους συμπαρίσταται, όπως αρμόζει και απαιτείται στις μητέρες αυτές, παρά μόνον υποτυπωδώς.
Όμως στέκονται όρθιες, καρτερικές, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία και ας έχουν να παλέψουν καθημερινά με μια «λερναία ύδρα» προβλημάτων ενδογενών και εξωγενών.
Ο γέρων Παΐσιος έλεγε ότι οι μητέρες που μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά, είναι ήδη σωσμένες από αυτή τη ζωή.
Όχι, δεν είναι απλά και εύκολα τα πράγματα, είναι μια πραγματικότητα αδήριτη και σκληρή. Όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Όχι δεν μπορούμε να έρθουμε στη θέση τους και να κατανοήσουμε το μέγεθος της πάλης τους και της προσφοράς τους, ούτε να φανταστούμε το βάρος του σταυρού που σηκώνουν στους ώμους τους, παρ’ όλο που μέσα στην κοινωνία του σώματος της Εκκλησίας, όταν πονά ένα μέλος, και τα υπόλοιπα πονούν και, όταν ένα μέλος της γονατίζει από τις δοκιμασίες, οφείλουν τα υπόλοιπα μέλη να βαστάζουν το βάρος μαζί του και να το μοιράζονται, για να γίνεται ελαφρύτερο το φορτίο.
Αν κάθε μητέρα είναι ηρωίδα και της αξίζουν τιμές, αυτές οι μητέρες είναι ΗΡΩΙΔΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ και αξίζουν κάθε τιμή και σεβασμό από όλους.
Αικ. Ορφανίδου