«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»
Όταν ο Χριστιανός βαπτίζεται, τον σφραγίζει ο ιερεύς σταυρωτά στο μέτωπο με
το άγιο Μύρο λέγοντας: «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου».
Ύστερα, κάθε φορά που κάνει τον σταυρό του ο Χριστιανός, προσκυνάει το
σωτήριο Πάθος του Κυρίου και επικαλείται την δύναμη του Σταυρού, που είναι
η δύναμη του σταυρικού θανάτου του Χριστού μας.
Όταν λέμε «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου», επικαλούμαστε
την δύναμη της σταυρικής θυσίας του Κυρίου. Γι᾿ αυτό έχει μεγάλη δύναμη ο
Σταυρός. Αν λ.χ. βρέχη και πέφτουν κεραυνοί, μπορεί έναν μεγάλο σιδερένιο
σταυρό σε ένα καμπαναριό να τον χτυπήση ο κεραυνός.
Αν όμως είναι εκεί κάτω ένας Χριστιανός που έχει ένα τόσο μικρό σταυρουδάκι
και πη «Σταυρέ του Χριστού, σώσόν με τη δυνάμει σου», δεν τον χτυπάει ο
κεραυνός.
Εκεί λειτουργούν οι φυσικοί νόμοι και πέφτει ο κεραυνός πάνω στον σταυρό
και τον ρίχνει κάτω. Εδώ φυλάει τον πιστό ένα τόσο δά σταυρουδάκι, γιατί
επικαλέσθηκε την δύναμη του Σταυρού.
ΑΓ. ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β’ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ»
ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ”
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΕΛ. 268
Ήρθε στο καλύβι ένας νεαρός μάγος από το Θιβέτ, και μου διηγήθηκε πολλά από
την ζωή του. Αυτό το παιδί μόλις απογαλακτίστηκε, το αφιέρωσε ο πατέρας του
σε ηλικία τριών χρόνων, σε μία ομάδα τριάντα μάγων ανώτερου βαθμού στο
Θιβέτ, για να το μυήσουν στη τέχνη τους. Έφτασε στο ενδέκατο βαθμό μαγείας,
ο δωδέκατος είναι ο ανώτερος. Δεκαέξι χρόνων έφυγε από το Θιβέτ και πήγε
στην Σουηδία, για να δει τον πατέρα του. Εκεί συνάντησε τυχαία ένα ορθόδοξο
Ιερέα, πολύ πιστό και του ζήτησε να συζητήσουν. Ο νεαρός μάγος δεν ήξερε
καθόλου τι θα πει Ιερέας Ορθόδοξος. Στην αίθουσα λοιπόν που κάθησαν να
συζητήσουν άρχισε να τού κάνει μερικές από τις μαγείες του, για να δείξει
την δύναμη του. Κάλεσε ένα αρχικό ( Οι δαίμονες κατά τούς πατέρες συγκροτούν
στρατιές) δαιμόνιο το Μήνα και τού είπε ” θέλω νερό” Σηκώνεται ένα ποτήρι
από την κουζίνα, πηγαίνει μόνο του στη βρύση, ανοίγει ή βρύση, γεμίζει,
περνάει από την κλειστή τζαμαρία και έρχεται στην αίθουσα. Το πήρε εκείνος
και ήπιε. Μετά παρουσίασε στον Ιερέα μέσα στην αίθουσα όλο το σύμπαν, τόν
ουρανό, τα αστέρια. Χρησιμοποίησε μαγείες τετάρτου βαθμού και θα προχωρούσε
μέχρι τόν ενδέκατο βαθμό. Ρώτησε τότε τόν Ιερέα πως τα βλέπει όλα αυτά. “
Ήμουν έτοιμος, μου είπε, να τον σκοτώσω αν μου έβριζε τον σατανά” Ο Ιερέας
όμως δεν του είπε τίποτα. Τότε τού λέει ο νεαρός : ” Γιατί δεν μου κάνεις
και εσύ σημεία”
Ο δικός μου Θεός είναι ταπεινός απάντησε ο Ιερέας και έβγαλε ένα σταυρό και
τού τόν έδωσε να τον κρατήσει.
Κάνε πάλι σημεία του λέει.
Ο νεαρός κάλεσε το Μήνα το αρχικό δαιμόνιο, αλλά ο Μήνας έτρεμε δεν
τολμούσε να πλησιάσει. Καλεί τον Σατάν και εκείνος το ίδιο, έβλεπε το
σταυρό και δεν πλησίαζε. Του είπε μόνο να σηκωθεί να φύγει για το Θιβέτ.
Ο νεαρός τότε έβρισε το σατανά.
Τώρα κατάλαβα, του είπε ότι η μεγάλη σου δύναμη είναι μια μεγάλη αδυναμία..
Στη συνέχεια κατηχηθηκε κάπως από τον καλό Ιερέα, ο οποίος τού μίλησε για
τους αγίους τόπους για το άγιο όρος κλπ. Έφυγε λοιπόν από την Σουηδία και
πήγε Ιεροσόλυμα, όπου είδε το Αγιο Φως. Από εκεί πήγε στην Αμερική για να
βρίσει τους σατανιστες που γνώριζε, για να αλλάξουν μυαλό – Ο Θεός τον
έκανε τόν καλύτερο Ιεροκήρυκα – και από κει ήρθε στο Άγιο όρος.
ΑΓ. ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ»
ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ”
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΕΛ. 175